Beste meneer monteur,

We ontmoetten elkaar een tijdje geleden tijdens een cursus waar ik aan het filmen was. Ik was je al bijna weer vergeten, totdat ik laatst weer de beelden terug zag. Jij zat daar met een groep collega’s van allerlei rangen en standen binnen jullie bedrijf. Jouw ‘teamleider’ was er ook bij. Dat staat nu even tussen aanhalingstekens, omdat ik denk dat deze vooral teamleider op papier was. Op een gegeven moment vond jouw teamleider het nodig om de grapjas uit te hangen en maakte wat neerbuigende grappen die betrekking hadden op jouw werkzaamheden. Je reageerde er gelaten op, maar ik zag aan je lichaamstaal, ogen naar de grond – hand naar je nek – achterover leunen, dat je je ongemakkelijk voelde bij de situatie. Je andere collega’s, waaronder geen mede-monteurs, vonden het grappig.

Hier bleef het niet bij, want die dag was het een paar keer goed raak en lachten ze hun eigen onkunde weg met jou als zondebok, met een ondertoon van: ‘je bent maar een monteur’. Op de één of andere manier was het grappig dat ze de afgelopen paar jaar een aantal gigantische ontwerptechnische fouten hadden gemaakt, die ook nog eens heel kostbaar waren en waardoor jij nu een dagtaak had aan het corrigeren hiervan. Op de één of andere manier was het nodig om hun gekrenkte ego op jou te botvieren.

Ik schrijf je deze open brief, omdat ik je aan de ene kant bewonder om je zelfbeheersing, maar ook denk dat dit je niet gelukkiger maakt. Ik kan alleen maar gissen naar wat je ervan weerhoudt om hier iets aan te doen. Misschien denk je dat het geen zin heeft om er iets van te zeggen, is er niemand binnen jullie organisatie waar je met dit soort dingen mee naar toe kunt, heb je ervaringen dat er niks mee gedaan wordt of denk je dat het overal hetzelfde is, maar laat me je over dit laatste dan vertellen dat dit niet zo is.

Vanuit mijn rol binnen ons bedrijf ben ik in de unieke positie om bij heel veel bedrijven in de keuken te kunnen kijken en geloof me als ik je zeg dat er zat bedrijven zijn waar er streng op wordt toegezien dat dit soort dingen niet gebeuren, dat er bedrijven zijn waar je gewaardeerd wordt en mensen normaal met elkaar omgaan. Ook hoef je niet bang te zijn dat je niet aan werk komt, want heel Nederland is wanhopig op zoek naar mensen die kunnen wat jij zo goed kan. Daarnaast is solliciteren nog nooit zo makkelijk geweest door al die banenwebsites van tegenwoordig. Ik hoop dat je er gebruik van maakt, want er zijn heel veel bedrijven die wél de waarde van jouw kwaliteiten inzien.

Mocht je dit lezen en niet goed weten waar je moet beginnen, stuur me dan een mail, dan help ik je graag op weg.

Veel geluk,
Robin

PS: Sorry dat we naar mijn mening niet goed genoeg met de situatie zijn omgegaan, we gaan intern bespreken hoe we hier in de toekomst beter op kunnen reageren.